Psychodeliki to grupa materiałów psychoaktywnych, jakie aktywują odmiany w percepcji, nastroju oraz świadomości. Należą do nich m.in. LSD, psylocybina, DMT, meskalina i ketamina. Ich działanie polega na wpływie na działalność systemu nerwowego, w szczególności na sensorach serotoninowych. Psychodeliki są nieraz kojarzone z ruchem hipisowskim oraz subkulturami z lat 60. XX wieku, ale ich aplikacja w postanowieniach terapeutycznych rozpoczęło się już w latach 50. XX wieku.

W ostatnich latach, zapał psychodelikami powiększyło się w związku z pojawieniem się badań naukowych, jakie sugerują, że mogą one mieć potencjalne zastosowanie w terapii poniektórych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, lęk czy PTSD – Amanita Muscaria. Psychodeliki, w przeciwieństwie do różnych substancji psychoaktywnych, nie prowadzą do uzależnienia oraz nie są toksyczne dla układu w dawkach terapeutycznych. Ich stosowanie wymaga jednak ostrożności i należytej opieki medycznej, ze względu na ewentualne niepożądane efekty uboczne, takie jak lęk, dezorientacja, a w radykalnych przypadkach nawet psychozy.

Terapia psychodeliczna, mieniona też psychoterapią z użyciem substancji psychodelicznych, polega na podaniu pacjentowi psychodeliku w pilnowanych wymogach klinicznych, pod opieką profesjonalnych terapeutów. W trakcie terapii pacjent doznaje burzliwe przejścia, które zdołają pomóc mu w leczeniu zaburzeń umysłowych przez zwiększenie jego świadomości, otwarcie się na nowatorskie perspektywy i wariację sposobu myślenia.
+Artykuł Sponsorowany+